-
1 ud|ać
pf — ud|awać1 impf Ⅰ vt 1. (stwarzać pozory) to dissemble [uczucia]; to fake [chorobę, podziw]; to feign [entuzjazm, zmęczenie]; to pretend [zaskoczenie, zdumienie]; to simulate [gniew, pasję, zainteresowanie]- udawała chorobę she faked a. feigned illness- udawał, że nas nie widzi he pretended (that) he didn’t see us- oni tylko udają, że pracują they’re only pretending to work- udawała, że się gniewa she put on a show of anger- uczciwy człowiek nie musi niczego udawać an honest person has no need to dissemble a. dissimulate- udawać głupka a. durnia to act a. play the fool2. (naśladować) to act [damę]; to imitate [nauczyciela]- przestępca udający policjanta a thief pretending to be a policemanⅡ udać się — udawać się 1. (skończyć się sukcesem) [eksperyment, sztuczka, żart] to come off; [potrawa, rysunek, zdjęcie] to turn out well; [plan, projekt] to be successful, to succeed- przyjęcie się udało the party was a success- spotkanie się udało the meeting went well- udało mi się znaleźć pracę I managed to find a job- udało mu się wszystkich przekonać he was successful in a. at convincing everybody- próbowała, ale jej się nie udało she tried, but she did not succeed a. but she failed2. książk. (pójść) to go- udać się w podróż to go on a journey- udać się z wizytą do kogoś to pay sb a visit3. (dobrze rosnąć) to thrive; (obrodzić) to yield a good crop- jabłka udały się w tym roku the apple crop is good this yearⅢ udać się [dzieci, syn] to turn out wellThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ud|ać
-
2 go off
1. viperson wychodzić (wyjść perf); food psuć się (zepsuć się perf); bomb eksplodować (eksplodować perf); gun wypalić ( perf); event przebiegać (przebiec perf), iść (pójść perf) (inf); lights etc gasnąć (zgasnąć perf)2. vt fus ( inf)* * *1) ((of a bomb etc) to explode: The little boy was injured when the firework went off in his hand.) wybuchnąć2) ((of an alarm) to ring: When the alarm went off the thieves ran away.) włączyć się3) (to leave: He went off yesterday.) wyruszyć4) (to begin to dislike: I've gone off cigarettes.) rzucić5) (to become rotten: That meat has gone off.) zepsuć się6) (to stop working: The fan has gone off.) stanąć
См. также в других словарях:
ołtarz — 1. podn. Poświęcić, złożyć, składać coś na ołtarzu ojczyzny, sztuki itp. «ofiarować, ofiarowywać coś, wyrzec się, wyrzekać się czegoś dla dobra ojczyzny, sztuki itp.»: Następne pokolenie – Kolumbów 1920 hojnie złożyło własną krew na ołtarzu… … Słownik frazeologiczny